طراحان این دستگاه که از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی هستند و می‌گویند: یک دستگاه بیومدیکال با نام «حمله قلبی بر روی یک تراشه» می‌تواند روزی در توسعه درمان‌های موثر برای بیمارانی که در حال بهبودی از یک مشکل قلبی هستند استفاده شود.
این دستگاه از یک چارچوب میکروسیال با ابعاد ۲×۲ سانتی‌متر ساخته است و جنسی شبیه پلیمر لاستیکی دارد که PDMSنامیده می‌شود و در دو طرف آن کانال‌هایی وجود دارند که گاز می‌تواند از آنها عبور کند. داخل آن ریزلایه‌ای از سلول‌های قلبی جوندگان وجود دارد که بر روی بستری از پروتئین‌هایی که همانند ساختار بافتهای قلب هستند، رشد می‌کنند.سکته قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که چربی، کلسترول و سایر مواد موجود در عروق کرونر به طور جدی اکسیژن رسانی به قسمتی از قلب را کاهش می‌دهد.در این دستگاه این پدیده می‌تواند با عبور دادن گاز (چه حاوی اکسیژن چهبدون اکسیژن) از میکروسیال موجود در کانال‌ها، همین کارکرد را تقلید و شبیه‌سازی می‌کند.مگان مک‌کین، دانشیار مهندسی پزشکی و زیست‌شناس سلول‌های بنیادی و پزشکی ترمیمی که این دستگاه را اختراع کرده است می‌گوید:«دستگاه ما برخی از ویژگی‌های کلیدی یک حمله قلبی را با سیستمی نسبتا ساده و آسان باز تولید می‌کند».«این امر ما را قادر می‌سازد تا به وضوح درک کنیم که قلب پس از یک حمله قلبی چگونه تغییر می‌کند. از این طریق، ما و دیگران می‌توانیم داروهایی را تولید و آزمایش کنیم که پس از رخ دادن حمله قلبی، آسیب احتمالی به بافت قلبی را کمتر می‌کنند».پس از بهبودی از یک حمله قلبی، سلول‌های قلب بیماران قادر نیستند تا همانند سایر سلول‌های عضلانی بازسازی شوند. بافت قلب نیز ممکن است از آسیبی که پس از حمله قلبی دچار آن شده رنج ببرد و این آسیب منجر به کاهش میزان خونی شود که از قلب به سایر اندام‌های بدن پمپاژ می‌شود. محققان در حال حاضر متوجه علت این موضوع نشده‌اند.این دستگاه به محققان این امکان را می‌دهد تا این تغییرات را در زمان مناسب مشاهده کرده و تغییرات ریتم قلب و قدرت انقباض آن را در آزمایشگاه مطالعه کنند.مک کین می‌گوید:«این موضوع که دستگاه ساخته شده در آینده نزدیک می‌تواند بر زندگی بیماران تاثیر مثبتی داشته باشد بسیار هیجان انگیز و لذت‌بخش است، خصوصا برای بیماری مانند حمله قلبی که بسیار شایع است».
